gambar ehsan dari:eeqbalz.wordpress.com
Salam semua..
Minta maaf kepada kawan-kawanku yang nak membaca cerita rentetan perjalanan di kelantan saya tukar pula ke tajuk lain iaitu bersyukur.Membebel je..(mmg kuat bebel)..hehehe
Tujuan blog ni bukanlah tempat untuk luahan hati.Saya kalau seboleh2nya tidak mahu menceritakan semua yang ada di dalam atau diluar yang terjadi dalam kehidupan.Sebab biasalah kan dunia siber atau internet ni ibarat kata orang, dunia yang tiada sempadan.
Tapi setiap apa pun yang kita buat mesti ada tahap yang kita tak boleh sesuka hati lepasi.Apa kaitan tajuk tu dengan cerita ni?macam menyeleweng pulak..heheehe
Saya sekarang dalam tempoh nak muhasabah balik diri sendiri.Rasa macam tak boleh la lari daripada aspek membuka rahsia hati.Kesedihan itu datang menjelma lagi..huhu.Seboleh-bolehnya saya taknak sentuh tentang kesedihan atau kegembiraan sangat.Takut melukakan hati pihak yang lain.Tangan ini walaubagaimanapun nak menaip jugak..(jgn salahkan tangan..)
Kalau ada orang yang biasa baca blog ni terutamanya kawan-kawan mesti tahu apa dia kesedihan saya itu.Kenapa rasa macam nak sedih apabila kegembiraan itu dikecapi orang lain?Saya tak boleh nak jadi hipokrit...itu je..Dengki?Irihati?cemburu?Mana2 manusia dimuka bumi pun memang ada sifat itu bila melihat kelebihan yang orang lain ada.Tapi dia takde.betul x?
Sekarang ni saya tengah cuba sedaya upaya melupakan kesedihan itu dan membuat ianya berlalu pergi.Boleh?Sedang dalam tempoh ' recovery'...huhu..
Hidup ini bukan perjalanan yang mudah.Betul tak?Need sacrifice, lots of tears n joys which go along...Life must go on, no matter how hard!!!
Sekarang, nak cuba tanamkan kesedihan itu berlalu pergi sahaja..boleh?Just need a little bit of courage to get through this test.OK?
P/s:nanti la upload gambar g kelantan, nak mengetart dengan mengecokelat..hehehe
NJMN
Salam semua..
Minta maaf kepada kawan-kawanku yang nak membaca cerita rentetan perjalanan di kelantan saya tukar pula ke tajuk lain iaitu bersyukur.Membebel je..(mmg kuat bebel)..hehehe
Tujuan blog ni bukanlah tempat untuk luahan hati.Saya kalau seboleh2nya tidak mahu menceritakan semua yang ada di dalam atau diluar yang terjadi dalam kehidupan.Sebab biasalah kan dunia siber atau internet ni ibarat kata orang, dunia yang tiada sempadan.
Tapi setiap apa pun yang kita buat mesti ada tahap yang kita tak boleh sesuka hati lepasi.Apa kaitan tajuk tu dengan cerita ni?macam menyeleweng pulak..heheehe
Saya sekarang dalam tempoh nak muhasabah balik diri sendiri.Rasa macam tak boleh la lari daripada aspek membuka rahsia hati.Kesedihan itu datang menjelma lagi..huhu.Seboleh-bolehnya saya taknak sentuh tentang kesedihan atau kegembiraan sangat.Takut melukakan hati pihak yang lain.Tangan ini walaubagaimanapun nak menaip jugak..(jgn salahkan tangan..)
Kalau ada orang yang biasa baca blog ni terutamanya kawan-kawan mesti tahu apa dia kesedihan saya itu.Kenapa rasa macam nak sedih apabila kegembiraan itu dikecapi orang lain?Saya tak boleh nak jadi hipokrit...itu je..Dengki?Irihati?cemburu?Mana2 manusia dimuka bumi pun memang ada sifat itu bila melihat kelebihan yang orang lain ada.Tapi dia takde.betul x?
Sekarang ni saya tengah cuba sedaya upaya melupakan kesedihan itu dan membuat ianya berlalu pergi.Boleh?Sedang dalam tempoh ' recovery'...huhu..
Hidup ini bukan perjalanan yang mudah.Betul tak?Need sacrifice, lots of tears n joys which go along...Life must go on, no matter how hard!!!
Sekarang, nak cuba tanamkan kesedihan itu berlalu pergi sahaja..boleh?Just need a little bit of courage to get through this test.OK?
P/s:nanti la upload gambar g kelantan, nak mengetart dengan mengecokelat..hehehe
NJMN
Adkku juli...Layan perasaan tu bole but dont too emotional ok...Apa2 pun igt Allah yg bg sedih, gembira kat kita so kita pulangkan balik kepdNya..Kalu hepi kita bersyukur kalu sedih kita ngadu kat Dia...ok nuu..
ReplyDeleteSalam Julie
ReplyDeleteKenapa sedih sangat ni? Ada apa2 yang boleh saya bantu? if you need someone to talk to, you know my number. Take care...
kak syaz:sebulan sekali emo itu datang apabila datang bulan...hehehe..tula saya sdg cuba nak tenangkan hati dan perasaan la ni
ReplyDeletekelly:you know how it feel kelly..you have been waiting 4 3 years..btui kan?